Op drie uur rijden ten oosten van Mexico-Stad ligt Puebla, een stad die ondanks haar anderhalf miljoen inwoners verrassend dorps aanvoelt. De barokke straten staan vol kerken, talavera-tegels schitteren op gevels en de gastronomische reputatie reikt tot in alle hoeken van Mexico. Hier werd mole geboren, hier vind je snoepwinkels die teruggaan tot de koloniale tijd en hier staat een van de grootste kathedralen van het land. Puebla is tegelijk katholiek bolwerk, culinair zwaargewicht en elegant museumstuk in de open lucht.
Heldhaftig Puebla
Puebla werd in 1531 gesticht en groeide dankzij zijn strategische ligging uit tot een van de belangrijkste steden van het Spaanse rijk. De bouw van de monumentale kathedraal startte in 1575 en bevestigde eeuwenlang deze prominente positie. In 1862 schreef de stad geschiedenis toen generaal Ignacio Zaragoza het Franse leger versloeg tijdens de Slag bij Puebla, een overwinning die jaarlijks als Cinco de Mayo wordt gevierd en Puebla de eretitel Heroica Puebla de Zaragoza opleverde.
Hoewel de Fransen een jaar later terugkeerden, bleef hun aanwezigheid vooral zichtbaar in de architectuur die nog altijd door de stad waaiert. In 1910 speelde Puebla opnieuw een cruciale rol: de moord op politicus Aquiles Serdán, die door het regime van Porfirio Díaz werd gelinkt aan een opstand, wordt gezien als een van de vonken die de Mexicaanse Revolutie deed ontvlammen.
Talavera-tegels en de kunstenaarswijk
De beroemde talavera-keramiek van Puebla - een fusie van Spaanse, Arabische, Italiaanse en Chinese invloeden - wordt nog altijd volgens traditionele, maandenlange processen vervaardigd. Alleen stukken uit de regio met specifieke kleisoorten mogen officieel 'talavera' heten, waardoor het ambacht een beschermde en exclusieve status heeft. Het glanzende aardewerk duikt op in gevels, patio's, fonteinen en binnenplaatsen, en geeft de stad haar karakteristieke blauw-witte signatuur. Sommige werkplaatsen laten bezoekers meekijken bij het volledige productieproces, van kleimengsel tot oven.
Een charmant hoogtepunt is de Barrio del Artista: een compacte kunstenaarswijk met open ateliers, terrassen met live muziek en het conservatorium om de hoek. Hier exposeren schilders en beeldhouwers dagelijks hun werk, vaak terwijl ze ter plekke aan nieuwe stukken werken. De wijk straalt een dorpse intimiteit uit, ondanks de centrale ligging. 's Avonds verandert het plein in een informele ontmoetingsplaats voor studenten en artiesten. Een ontspannen plek om te dwalen, creatieve energie op te snuiven en een uniek kunstwerk mee naar huis te nemen.
Mole en snoep
Puebla staat bekend als bakermat van twee iconische gerechten: Mole Poblano en het patriottische Chiles en Nogada, waarvan de kleuren de Mexicaanse vlag weerspiegelen. De complexe mole - vaak bereid met tientallen ingrediënten, waaronder chocolade, chili's en specerijen - wordt hier nog altijd volgens familierecepten gemaakt die van generatie op generatie worden doorgegeven. In traditionele keukens roeren koks urenlang in zware stenen molcajetes om de perfecte structuur te krijgen. Chiles en Nogada verschijnt vooral in de zomermaanden op de menukaarten, wanneer de lokale ingrediënten op hun best zijn.
Verder heeft Puebla een eeuwenoude snoeptraditie met Spaanse, inheemse en Arabische wortels - een hele straat vol winkels bewijst hoe levendig die traditie nog is. Je vindt er klassieke lekkernijen zoals camotes, borrachitos en muéganos, elk met een eigen karakter en bereidingswijze. Veel snoepwinkels worden nog steeds gerund door dezelfde families die ze ooit oprichtten. De producten worden ambachtelijk gemaakt, vaak met eenvoudige ingrediënten maar verrassend rijke smaken. Sommige winkels bieden kleine proeverijen aan, ideaal om de diversiteit van Puebla's zoetwaren te ontdekken. Voor fijnproevers is deze wijk een culinaire speeltuin. En wie Puebla verlaat, doet dat zelden zonder een doosje lokale zoetigheid in de tas.
Kerkenstad
Als kerkenstad telt Puebla bijna vijftig kerken en kloosters, variërend van bescheiden wijkkapellen tot monumentale complexen die het stadsbeeld domineren. De kathedraal is de meest indrukwekkende: een imposante structuur met een weelderig interieur, hoge marmeren altaren en iconische engelen voor de ingang. Binnen vallen vooral de massieve zuilen, het schitterende koorgestoelte en de serene lichtval op. Niet ver daarvandaan schittert de Santo Domingo-kerk met haar rijk vergulde Rosariokapel, een van de mooiste barokjuweeltjes van Mexico. De kapel staat bekend om haar overdadige bladgouddecoratie, die bij kaarslicht bijna onaards oplicht.
Daarnaast herbergen kloosters zoals Santa Rosa en Santa Mónica musea die inzicht bieden in het religieuze en culinaire verleden van de stad. Veel van deze complexen ontstonden in de koloniale periode en functioneren nog altijd als actieve gebedshuizen. Wandelaars kunnen in één middag een indrukwekkende route maken langs Dominicanen, Franciscanen en Jezuïeten, ieder met hun eigen bouwstijl. Sommige kerken verrassen bovendien met verborgen patio's en kleine musea die minder bekend zijn bij toeristen. Tijdens religieuze feestdagen vult de stad zich met processies, muziek en kleurrijke rituelen die de eeuwenoude devotie van Puebla's bewoners tastbaar maken.