De iconische piek die je op vrijwel elke foto van Machu Picchu ziet, heet Wayna Picchu (ook geschreven als Huayna Picchu), wat 'jonge piek' betekent. Volgens de overlevering trokken hoge priesters hier iedere ochtend vóór zonsopkomst naartoe om rituelen uit te voeren ter ere van de nieuwe dag. De klim naar de top is steil en uitdagend - je stijgt tot ruim 2700 meter hoogte - maar doorgaans goed te doen voor fitte reizigers. Reken op een klimtijd van 45 tot 90 minuten. Eenmaal boven word je beloond met een spectaculair uitzicht over de ruïnes en het omliggende berglandschap. Let op: je moet van tevoren aangeven of je Wayna Picchu wilt beklimmen en hiervoor een extra ticket kopen (ongeveer 15 USD).
De Intipunku, oftewel Zonnepoort, fungeerde voor de Inca's als een astronomisch meetpunt. Wanneer je de beroemde Inca Trail loopt, is dit het eerste punt van waaruit je Machu Picchu ziet liggen. Ook vanaf de ruïnes zelf is de poort bereikbaar via een wandeling van 1 tot 1,5 uur. Het pad is pittig, maar de uitzichten zijn onvergetelijk: je kijkt uit over de vallei en de 'oude piek' (Machu Picchu), waaraan het hele complex zijn naam dankt.
De Zonnetempel is het enige ronde gebouw binnen Machu Picchu en staat bekend om het uitzonderlijke steenwerk. De Inca's gebruikten hier een fijnere techniek dan elders in het complex - de stenen passen zó precies dat je er geen nagel tussen kunt krijgen. De tempel had een astronomische functie: tijdens de zonnewende schijnt het zonlicht exact op een ceremoniële steen in het midden van het bouwwerk.
Deze zonnewijzer, uitgehouwen uit de rots als een verticale pilaar, werd door Inca-astronomen gebruikt om zonnewendes en seizoensveranderingen te voorspellen. De Intihuatana ('plaats waar de zon wordt vastgebonden') geldt als een van de spirituele hoogtepunten van Machu Picchu. Terwijl veel andere zonnewijzers door de Spaanse veroveraars zijn vernietigd, is deze bewaard gebleven.
Het centrale plein biedt een duidelijk overzicht van de indeling van Machu Picchu. Aan de ene zijde bevindt zich het ceremoniële gedeelte, aan de andere kant het woon- en werkgedeelte. In dat laatste deel stond vroeger een gevangenis, en vandaag vind je er de indrukwekkende Tempel van de Condor.
Deze tempel is genoemd naar een grote condorvorm die in de vloer is uitgehouwen, met daarboven twee natuurlijke rotsformaties die als vleugels dienen. De condor was voor de Inca's een heilig dier dat hemel en aarde met elkaar verbond. De tempel zou gebruikt zijn voor rituelen en offers, en is een fascinerend voorbeeld van hoe de Inca's natuurlijke vormen in hun architectuur integreerden.
Aan de noordzijde van Machu Picchu staat een imposant rotsblok van ongeveer 3 meter hoog, zorgvuldig geplaatst op een ceremoniële plek. De vorm van de steen zou overeenkomen met de silhouet van de berg daarachter, wat de spirituele verbondenheid tussen natuur en religie illustreert. Voor veel bezoekers is dit een stille, meditatieve plek.
De residentie van de Sapa Inca (de keizer) bevindt zich in het hogere gedeelte van het complex. Deze woning is herkenbaar aan het verfijnde metselwerk en de strategische ligging met uitzicht op het centrale plein. De nabijheid van de tempels en de ligging op een verhoogd plateau suggereren dat hier een belangrijke figuur verbleef.
In de heilige zone van Machu Picchu vind je deze bijzondere tempel met drie grote trapeziumvormige ramen die uitkijken op het plein. Deze ramen zouden de drie werelden van de Inca's symboliseren: de onderwereld (Ukhu Pacha), de aardse wereld (Kay Pacha) en de bovenwereld (Hanan Pacha). De precieze plaatsing van de ramen laat ook zien hoezeer de Inca's vertrouwd waren met zonlicht en astronomische standpunten.
In het onderste gedeelte van de site ligt de Industriële Zone, waar de Inca's voedsel bewaarden, keramiek vervaardigden en werkplaatsen onderbrachten. Hier zie je nog steeds resten van ovens en waterkanalen. Deze sector laat zien dat Machu Picchu niet alleen een religieus centrum was, maar ook een zelfvoorzienende nederzetting.
Terug naar introductie Machu Picchu